RUIMTE VOOR MOGELIJKHEDEN
An Wauters
GrOw coach
Vol goede moed en enthousiasme begon ik aan de job, echter het dier leek eigenwijzer dan ik had verwacht.
Weken, dagen, uren stond ik samen met hem in de piste, blaren op mijn handen, een zere rug en diverse tuimelingen op de grond waren het resultaat, maar de hengst bleef koppig zijn eigen wil doordrijven.
Na meer dan 40 dagen volhouden met trial en error, met macht en strijd, stond ik met hem in de piste, zijn hoofd hoog in de lucht, ogen angstig wijd open, briesend door zijn neus, zakte ik door mijn knieën. Ik gaf op en liet het touw los. Zittend in het zand, rolde er een traan over mijn wang. Ik kan dit niet, boos op het paard, ontgoocheld in mezelf.
Ik liet los, mijn emoties zakten en er ontstond ruimte, ruimte voor verbinding en mogelijkheden
/f.jwwb.nl%2Fpublic%2Fq%2Fb%2Fv%2Ftemp-jwuqhlpcnounodftsagn%2Flk1h61%2F83383176_179535730115809_2547060192307052544_o.jpg)
En net toen, in het dieptepunt van mijn emoties, van radeloosheid, kwam hij naar me toe, legde zijn hoofd op mijn schouder en keek teder vol compassie recht in mijn ogen. Mijn emoties zakten en er ontstond ruimte. Net daar in dit dieptepunt maakte ik connectie met mezelf, met hem, kon ik begrijpen wat hij nodig had en nog meer, kreeg ik inzicht met welke talenten van mezelf ik deze hengst mocht “leiden”.
15 jaar later is het nog steeds mijn favoriete paard en denk ik nog vaak terug aan die eerste dagen dat we probeerden samen te werken. Met geen enkele klassieke methode die ik voorheen had geleerd, kon dit paard getemd worden, alle standaard normen en regels moest ik vergeten want hij had een andere aanpak nodig. 15 jaar later rijd ik nog steeds met hem, bitloos, op gevoel en intuïtie, vol vertrouwen in hem en mezelf.
“Sunt…qui… putant Hierosolymis fuisse portam quandam, quae foramen acus dicebatur, per quan camelus nisi deposito onere et flexis genibus transire non posset” Concordiam Evangelicam. Er zijn mensen die beweren dat er in Jeruzalem een poort is, die het oog van de naald heet, en waar een kameel niet door kan behalve als hij op zijn knieën gaat en ontladen is.
Voor de werknemer die vandaag door zijn knieën gaat omdat hij overprikkeld raakt doordat spelende en tierende kinderen in en uit zijn bureau lopen…
Voor de ondernemer die vandaag door zijn knieën gaat omdat de toekomst van zijn bedrijf onzeker is doordat de vaste kosten de dalende omzet overspoeld….
Voor de salesmanager die vandaag door zijn knieën gaat omdat hij het fysieke contact met zijn klanten mist en voor het eerst in zijn leven een uitkering moet aanvragen….
Voor de zorgverlener die vandaag door zijn knieën gaat omdat hij keihard moet doorwerken terwijl hij de dood elke dag in de ogen kijkt.
Voor iedereen die vandaag door de knieën gaat, geloof ik dat we uitgenodigd worden voor een verandering, een nieuwe aanpak.
Net zoals ik 15 jaar geleden op de knieën ging tijdens het temmen van een hengst en een nieuwe manier van werken vond…
Net zoals de kameel ontlast en op de knieën door het oog van de naald geraakt.
Net zoals onlangs een klant van me (Jochen Bessemans) door de knieën ging tijdens een paardencoaching en zijn manier vond om hart en hoofd te laten samenwerken om zijn onderneming te leiden. https://www.shotsofginger.com/
Voor de economie, voor de samenleving, voor iedereen die vandaag door zijn knieën gaat ligt er een uitnodiging klaar om anders naar onze maatschappij te kijken.
De geschiedenis geeft ons hoop
De geschiedenis leert ons, dat een florerend tijdperk meestal volgt op een crisis, op een baisse. In de 14de eeuw brak de pest (De Zwarte Dood) uit die miljoenen slachtoffers maakten. De periode die erop volgde, de florerende Renaissance, was een uitzonderlijke tijd van groei en bloei.
Uit het boek “De waanzinnige 14de eeuw” schreef Barbara Tuchman: “Toen de mensen eenmaal de mogelijkheid tot verandering in een gevestigde orde voor ogen hadden, kwam het einde van een tijdperk van onderworpenheid in zicht; de ommekeer naar een individueel bewustzijn lag in het verschiet. In zoverre is de Zwarte Dood wellicht het onofficiële en niet als zodanig erkende begin van de moderne mens geweest.”
Het Post-Corona tijdperk
Het is vanzelfsprekend dat we nog wat moeilijke weken, maanden of zelfs jaren nodig hebben om dit virus te overwinnen, het fysieke en emotionele leed te verwerken en de economische schade te herstellen, maar na dit herstel zal er wellicht een nieuw tijdperk voor ons klaar staan.
Een duurzame en ecologische economie, een gezinsvriendelijke maatschappij, een politiek met nog meer focus op levenskwaliteit… het zijn maar enkele voorbeelden waar we als samenleving vandaag de kans voor krijgen om naar te kijken.
En wat ben ik trots dat ik in deze tijden – samen met het team van GrOw for it – mensen mag begeleiden in hun weg van verandering en groei. Om tijdens hun weg naar binnen, waar oude gewoontes worden losgelaten, hun drijfveren, dromen en talenten in kaart mag helpen brengen om zo een nieuwe vorm van economie en samenleven waar te maken.
Liefs,
An Wauters – Delighted